Toetsing en beoordeling zijn onlosmakelijk verbonden met onderwijs: wij moeten ons afvragen hoe leerlingen ervoor staan in verschillende vakken. In het algemeen wordt deze vraag beantwoord met cijfers op de schaal van één tot tien. Het is onze ervaring dat cijfers alleen onvoldoende zeggen over de brede ontwikkeling van leerlingen, ze geven een schijn-exactheid en de focus ligt puur op de meetbare resultaten.

Daarom geven wij geen cijfers meer op de rapporten in klas 7 en 8 en proberen we verder zo min mogelijk cijfers te geven. In het examentraject ontkomen we daar niet aan, maar ook dan vinden wij dat het verhaal achter een behaald cijfer moet worden verteld.

Daarnaast willen we dat leerlingen een toets vooral ervaren als leermoment in plaats als gelegenheid waarbij zij worden afgerekend op wat ze nog niet kunnen. We zijn ons er natuurlijk wel van bewust dat informatie over welke stof een leerling niet beheerst onmisbaar is voor leraar en leerling om het leerproces verder vorm te kunnen geven. 

In klas negen bepalen wij het examen-niveau van onze leerlingen, dan zijn resultaten van toetsen en overhoringen een informatiebron om onze beslissing op te baseren. Maar dat kan nooit de enige informatie zijn waarop belangrijke keuzes in de schoolloopbaan van de leerling worden gebaseerd. Ook in die keuzes proberen we breder te kijken dan alleen naar een paar momentopnames en kijken we ook naar aspecten die niet in cijfers zijn weer te geven.